ఉషాకిరణము..నిషాతరుణము

తొలిసంధ్య వేలలో…. తొలిపొద్దు పొడుపులో..తెలవారే తూరుపులో వినిపించే రాగం భూపాలం …..

ఎగిరొచ్చే కెరటం సింధూరం

జీవితమే రంగుల వలయం…దానికి ఆరభం సూర్యుని ఉదయం

గడిచే ప్రతినిమిషం ఎదిగే ప్రతిభింభం

వెతికే ప్రతి ఉదయం దొరికే ఒక హృదయం

అ హృదయం సంధ్యా రాగం…… మేలుకొలిపే అనురాగం

ఈ చిత్రం చుడగానే స్మృతిపధంలో మెదిలిన మాట…పాట… బాలు గళం ….వేటూరి కలం…..అనితర సాధ్యం …అపార మధురం

దిగులుగా విసుకుగా అలసటతతో గడిచిన ఒక రాత్రి నుంచి …మరొక రోజులోకి అడుగు పెట్టే సమయంలో …..ఇటువంటి ఒక చక్కటి చిత్రం కళ్ళ ముందు కదలాడితే….... గత రోజు గ్నాపకాలు మటుమాయం అయ్యి ....రొజు మరింత నూతనోత్సాహంతో మరింత తీయటి అనుభూతితో మొదలవుతుంది

బద్దకం గా పక్క మీద నుంచి లేచి……

అప్పుడే వచ్చేసిన సుర్యుడి మీద కన్నెర్ర చెయ్యటానికి వీధి గుమ్మం లొకి వెళ్ళగానే...

కళ్ళెదురు గా ముగ్గు వేస్తూ కనపడే అమ్మ……

మంచుపొరల మధ్యలొ నుంచి యెర్రటి యెరుపు చొక్కా వేసుకోని.. పనిలొకి వచ్చెస్తున్న సుర్యా రావు……

కుహు కుహు అంటూ ….ఏ చెట్టు కొమ్మ మధ్యనో నక్కి….నాతో పాటు పాడగలరా అని సవాలు విసురుతూ ఉన్న కోయిలమ్మ

పెరడులో ఉన్న గులాబి ఆకుల మీద నిలిచి…అటా... ఇటా…ఏటు పడను??….ఎటు పడినా చేరేది నీ పాదులోకేలే….అంటూ గులాబీలతో ముచ్చటించె మంచుబిందువులు….

ఒక చక్కటి రోజు ……. అతి చిక్కటి కాఫీతో మొదలుపెట్టే నాన్నగారు……

లొపల ఎక్కడి నుంచో సన్నగా వినపడుతున్న ఎం.యెస్.సుబ్బలక్ష్మి గారి వేంకటేశ్వర సుప్రభాతం…..

చిన్నగా వస్తున్న ఆవలింత......…….

గుండెలనిండా గాలి పీల్చుకోగానే అనిర్విచనీయమైన అనుభూతితో నిండిపొయిన ప్రతి అణువు….

అనుభూతులెన్ని ఉన్నా హృదయమొకటే కదా..... అన్న వేటూరి మాటలు గుర్తుకొచ్చి …..చల్లగ నిట్టూర్చే హృదయం…..

ఇన్ని చక్కటి అందాలను ఇచ్చి…వీటన్నిటిని దాచుకునేందుకు ఒక్క హృదయం మాత్రమే ఇచ్చిన కృష్ణ భగవానుడిని మనసులోనే తిట్టుకుంటూ…..రేపు కల్లొకి వచ్చినప్పుడు నిలదీయాలని నిర్ణయించుకొని…….

అడుగు ముందుకు వేస్తూ ...అడుగుల్లో కొండంత ధైర్యాన్ని...మరొక మంచి రొజు గ్నాపకాలని పొదివి పట్టుకుంటూ....మొదలుపెట్టే రోజు....ఇంతకన్నా మంచి ఆరభం ఎముంటుంది గనుక.........

Thanks to my friend Suresh for sharing this wonderful photograph

I take the pleasure of dedicating this piece of work to THE MELODY KING SP Balasubramaniam gaaru on his 63rd Birthday